Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Εθνικό Ισόβιο Πολυτεχνείο




17 Νοέμβρη. Ημέρα μνήμης; Ημέρα στοχασμού; Ημέρα απολογισμού;

Ίσως λίγο απ’ όλα…και τελικά τίποτα.

Όσους πραγματικά αγγίζουν και αφορούν όσα έγιναν εκεί – τότε, σήμερα είναι απόντες σωματικά ή ψυχικά, σίγουρα διανοητικά.

Αλλά ας κάνουμε μια βόλτα στην ιστορία:

21 Απριλίου 1967: Ξημερώματα, ένα Opel με οδηγό έναν αξιωματικό της αεροπορίας και συνεπιβάτη τον Γ. Παπαδόπουλο φθάνουν στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Το σχέδιο είναι καλά μελετημένο και εφαρμόζεται εύκολα στις διαβρωμένες από φασιστοειδή ένοπλες δυνάμεις. Βλέπετε, κανένας μη φασίστας δεν μπορούσε να είναι αξιωματικός μετά από τον εμφύλιο. Η Αθήνα ξυπνά με εμβατήρια και τσάμικα (θα αποτελέσουν το soundtrack της χούντας) και μετά θα δουν τον Παπαδόπουλο (ή θα τον ακούσουν) να βγάζει τον περίφημο λόγο με τον γύψο. Εκεί ακόμα και οι αδαείς θα καταλάβουν με ποιους έχουν να κάνουν. Με αμόρφωτους, αστοιχείωτους καραβανάδες, άλλοι πρώην ταγματασφαλίτες άλλοι βασανιστές στη Μακρόνησο…όλοι με σπουδαία βιογραφικά για εθνοσωτήρες…!

Ο μέγας εθνάρχης (Κων/νος Καραμανλής ) απών. Ήταν εδώ και καιρό ΑΥΤΟΕΞΟΡΙΣΤΟΣ (παγκόσμια πρωτοτυπία για να πει κανείς ότι λάκισε) στο ΠΑΡΙΣΙ!!! Ταλαιπωρία και βάσανα για τον εθνάρχη μας. Οι υπόλοιποι που δεν είχαν προλάβει να φύγουν …το βούλωσαν τουλάχιστον για τα επόμενα 7 χρόνια. Κάποιοι συνεργάστηκαν κιόλας.

Ο καιρός περνά, ο άλλος Γκουσκούνης (Πατακός) κάνει περιοδείες στην Ελλάδα με το μυστρί στο χέρι. Ο Παπαδόπουλος εγκαθίσταται στη βίλα που του παραχωρεί ο Ωνάσης (η διαπλοκή είναι διαχρονική) στο Λαγονήσι, αλλάζει το νόμο περί διαζυγίων για να παντρευτεί τη Δέσποινα, εγκαινιάζουν οι χουνταίοι τη Motoroil των Βαρδινογιαννέων και πάει λέγοντας….

…και φθάσαμε στον Νοέμβρη το 1973 …μια ομάδα μαλλιάδων πεζοδρομιακών (έτσι τους έλεγαν τότε) είχε ταμπουρώθεί πρώτα στη νομική και μετά στο πολυτεχνείο…

Στην αρχή οι χουνταίοι κάνουν πλάκα…ευκαιρία να ξεμουδιάζουν και οι δυνάμεις ασφαλείας λένε, και πράγματι τα γκλόμπς παίρνουν φωτιά και μερικά περίστροφα…

Τελικά το τανκ μπήκε μέσα…το άσυλο πάντα καταλύεται όταν το θέλουν οι κυβερνώντες (τώρα τους βολεύει να υπάρχει για να έχουν ένα τσίρκο διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή)…
Ο Ιωαννίδης (γνωστός και ως ο σκύλος της ΕΣΑ) πήρε σειρά στη διαδοχή. Σε λίγους μήνες χάθηκε η μισή Κύπρος…οι τούρκοι απλά μετέφεραν στρατεύματα…δεν πολέμησαν. Ο Ιωαννίδης ακόμα περιμένει το ΝΑΤΟ να παρέμβει (κάνει ότι δεν ήξερε). Είναι διαχρονικά αλήθεια ότι οι ακροδεξιοί ( και κάποιοι δεξιοί) που είναι και ΠΟΛΥ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ σε όλη τους τη ζωή, την κρίσιμη ώρα πουλάνε την ΠΑΤΡΙΔΑ τους χεσμένοι επάνω τους, όταν ο εχθρός είναι προ των πυλών. Τους ναζί δεν τους υποδέχτηκαν οι αριστεροί στην Ελλάδα. Την κυβέρνηση των δοσίλογων δεν την έφτιαξαν με αριστερούς οι Γερμανοί (κάποιοι απόγονοι αυτών των δοσίλογων έγιναν και γενικοί γραμματείς σε υπουργεία επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή του νεότερου). Πιστοί λοιπόν στην παράδοση οι Έλληνες φασίστες έδωσαν εύκολα ένα κομμάτι του Ελληνικού χώρου στον προαιώνιο εχθρό.

…και ο Γκιζίκης (ο χουντικός) ποιον πολιτικό καλεί να αναλάβει τα ινία της χώρα μετά από όλα αυτά; Τον Κ. Καραμανλή τον αυτοεξόριστο στο Παρίσι!!!!! Γιατί κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει…και οι δίκες τον χουντικών έληξαν με τον καλύτερο τρόπο και ο Καραμανλής είπε το γνωστό ‘η Κύπρος είναι πολύ μακριά’ όταν οι Τούρκοι συνέχιζαν την επέλαση …έτσι είναι οι Εθνοπατέρες…

…και όταν άνοιξε η πόρτα του αεροσκάφους που μετέφερε τον Καραμανλή από την εξορία του (Παρίσι), εμφανίστηκε και ένα ακόμα κεφάλι….του Μισέλ Λιαπής….!!!!!!

Όντως…από τότε φαινόταν ότι θα τα φάμε τα ψώνια στη μάπα…

και τα χρόνια πέρασαν και σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε…

Η εκκλησία πρώτη στη μάσα…
Η κάθε εξουσία διαπλέκεται με κάθε πιθανό τρόπο…
Ο Αποστάτης έγινε πρωθυπουργός…
Η Κανέλλη κομουνίστρια…
Ο Παπαθεμελής εθνικιστής….
Ο γιος του αγωγιάτη και ο γιος του ταχυδρόμου έγιναν υπουργοί….
Ο Ψωμιάδης σταθερά νομάρχης…
Κάηκε η Ελλάδα και εμείς είπαμε ‘ να με κάψεις Κώστα, να σε αλείψω ψήφο)
Η χούντα μπήκε και μέσα στα σπίτια μας…
Το άρμα δεν είναι ατσάλινο αλλά τενεκεδένιο, από τενεκέ Καρβέλα, Πανία και άλλους…

Αλλά ας αλλάξουμε πλευρό τώρα….

17 Νοέμβρη 2008 και ακόμα δίνουμε άλλοθι σε ηλίθιους να πουν ‘Α ρε Παπαδόπουλο που θέλουμε’…..